Meyve bahçelerinde zemin yönetimi demek yabancı otlarla ağaçlar arasındaki rekabeti yetiştiriciler lehine düzenleyen kültüref faaliyetlerin uygulanmasıdır.
Bahçe zemin yönetimi teknikleri
1.Bulaşmayı önleyici tedbirler
2. Toprak işleme
3. Biçme
4. Örtü bitkileri
5. Malçlar
6. Solarizasyon
7. Yakma
8. Münavebe
9. Doğal düşmanların kullanımı.
Ülkemizde meyve bahçelerinin genelinde "Toprak İşleme" metodu uygulanmaktadır. Bu teknikte bahçede bulunan yabancı otlar büyüdükçe kazayağı ve ya benzeri aletlerle toprak sürülür. En iyi bahçe, içinde hiç yabancı ot olmayan bahçedir anlayışı hakimdir.
Oysa modern meyveciliğin yapıldığı ülkelerde "Örtü Bitkileri" ve "biçme "teknikleri kullanılmaktadır. Bu teknikte, sıra aralarında otların veya çimlerin belli bir büyüklüğe gelesiye kadar büyümesine izin verilir. belli bir büyüklüğe geldikten sonra buralar sürülmez. toprak seviyesinden otlar biçilir. Yani sıra aralarında sürekli yeşil bitki örtüsü bulundurulur. Sıra üzerleri ise otlandıkça işleme aletleri ile işlenerek toprağında havalanması sağlanmış olur.
Meyvecilikte bahçe zemin yönetiminde esas olan meyve ağaçları ile rekabet halinde olan yabancı otların kontrol altına alınmasıdır.
Yabancı otlar, yeni dikilen fidanların güneş ışığından yeterince faydalanmalarını engellemektedirler.
Çiçeklenme döneminde arılar çoğu meyve bahçesinde döllenmeyi sağlar. Eğer bahçede çiçek açmış yabancı otlarda olursa bir kısmı meyve ağaçlarına gitmek yerine yabancı otları tercih etmektedir. Bu da döllenme oranını düşürmektedir.
Yabancı otlar hastalık ve zararlılara konukçuluk yaparak çoğalmalarına sebep olmaktadır.
Toprak işleme tekniğinin sakıncaları
1.Toprak erezyonu ve rüzgar erezyonu oluşur.
2. sürüm maliyetleri artar
3. Güneş yanıkları meydana gelir.
4. Daha fazla su kaybı olur.
5. Sürekli işlenen topakların agregat yapılarında bozulma ve pulluk derinliğinde sıkışma maydana gelmektedir.
Meyve ağaçlarının sıra aralarına buğdaygil( brom, yumak ve çim türleri v.b) ve baklagil (yonca, üçgül ve fiğ gibi) yem bitkileri ekilebilir. Koyun yumağı gibi kurağa ve soğuğa dayanıklı buğdaygil bitkileri, yaz sezonunda daha az biçim istemeleri ve ağaçlarla daha az rekabet etmeleri nedeniyle yaygın olarak kullanılmaktadır.
Örtü bitkilerinin kullanılmasının faydaları
Toprak sıkışmasını önler
Toprağın infiltrasyon hızının artmasını sağlar. Yani yağış sularının bahçeden uzaklaşması önlenmiş olur.
Faydalı mikroorganizma sayısını arttırır.
Organik madde miktarının artmasını sağlar.
Faydalı böcekler daha fazla çoğalabilir.
MEYVECİLİKTE MALÇ UYGULAMALARI
Toprak üzerinin organik (sap,saman,çim artıkları, yapraklar, testere talaşı v.b)veya inorganik (plastik örtü, agril, taban örtüleri gibi) maddelerle kaplanmasına malçlama denir.
Malç uygulamalarının faydaları
1. Topraktan su kaybını önler
2. Yabancı otların gelişmesini önlerler.
3. Toprak yapısını iyileştirir.
4. Mikroorganizma faaliyetlerini arttırır.
5. Erezyonu önler
6. Yıkanma yoluyla besin kaybını önler
7. Toprağın organik madde kapsamını arttırır.
8. Sıcaklık dağılımını dengeler
9. Topraklarda tuzluluğun oluşmasını engellerler.
10. Açık rekli organik malçlar (çim artıkları, saman gibi) toprak sıcaklığını düşürürken, koyu rekli malçlar toprak sıcaklığını arttırmaktadır.
