Ceviz Zararlıları
Ağaç Sarı Kurdu(Zeuzera pyrina)
Erginlerin beyaz renkli kanatlarının üzeri çok sayıda lacivert noktacıklıdır. Larvalar gençken pembe renkli ve üzerindeki noktalar da çok az belirgindir. Kışı ağaçların gövde ve dallarında açtıkları galeriler içerisinde, larva döneminde geçirirler.
Larvalar ağaçların gövde ve dallarında galeriler açarak beslenirler.
Fidan ve ağaçların gövde ve dallarında galeriler açarak ağacın zayıflamasına ve rüzgârın etkisiyle kırılmasına neden olurlar.
Fidan ve ağacın ölümü için gövdeye yerleşen bir tek larva bile yeterlidir.
Cevizden başka elma, armut, erik, ceviz, kiraz, zeytin gibi bitkilerde görülmektedir.
Kültürel Önlemler
Ağaç zamanında budanarak enfekteli dallar kesilip uzaklaştırılmalıdır.
Düşük yoğunluklarda larva giriş deliklerine sokulacak uygun kalınlıkta tel ile larva öldürülebilir ve delik ağzı da aşı macunu ile kapatılabilir.
Kimyasal Mücadele
İlaçlama zamanını tespit için, sonbaharda yaprak dökümünden sonra gövde ve dallar incelenerek zararlının giriş yerleri araştırılmalıdır.
Larvaların açtıkları galerilerin ağzında biriken sarımsı renkteki talaş yığınları bu giriş yerlerinin kolayca tanınmasını sağlar.
Az veya çok bulaşık olduğu görülen her ağaçta mücadele yapılmalıdır.
Kimyasal Mücadelede Kullanılacak İlaçlar ve Dozları: İl/ilçe Müdürlükleri
ve reçete yazma yetkisi bulunan kişilerce belirlenmelidir.
Elma İç Kurdu (Cydia pomonella)
Ergin gri renkli yaklaşık 10mm uzunluğunda, her iki kanat ucunda üçgen şeklinde çikolata renginde leke bulunur.
Yumurta 1–1,2 mm çapında oval şekilde, başlangıçta süt beyazı renginde ve mumumsu görünümdedir.
Yumurta geliştikçe orta kısmında kırmızımsı bir halka görülür, açılmadan hemen önce ise gelişmiş larva açıklıkla izlenebilir.
• Gelişimini tamamlayıp meyvayı terk eden olgun larva 15–20mm uzunluğunda beyazımsı pembe görünümündedir.
Erginin yumurta bırakması için akşam alacakaranlık sıcaklığının üst üste iki gün 15°C’nin üzerinde olması gerekmektedir.
Zarar Şekli
Doğrudan meyvede zarar yapan larvalar, meyveleri delerek içlerinde galeriler açmakta, etli
kısmını ve çekirdek evini yiyerek pislikler bırakmaktadır.
Zararlı Olduğu Bitkiler: Elma, armut, ayva, ceviz, erik, kayısı ve şeftali.
Kültürel Önlemler
Ağaçlarının altına dökülen meyveler toplanıp uzaklaştırılmalı, ambalaj ve depolama yerleri bahçelerin kenarına kurulmamalıdır.
Meyvedeki Ağaç gövdelerine haziran ayı başlarında oluklu mukavvadan tuzak bantlar sarılmalı, bunlara gelen larvalar haftalık kontrollerle imha edilmelidir.
Biyoteknik Mücadele
Kitle yakalama yöntemi, düzenli ve izole edilen bahçeler ile popülasyonun
düşük olduğu (2–3 larva / ağaç) bahçelerde etkilidir. Ergin
uçuş periyodu boyunca her ağaca 1 adet cinsel çekici tuzak rüzgâr yönünde
ve yerden 1,5–2 m yüksekliğe asılır ve kapsüller 4–6 haftada bir değiştirilir.
Kimyasal Mücadele
Elma iç kurdu mücadelesinde hedef, her döle ait larva çıkışı süresince ağaçları ilaçlı bulundurarak yumurtadan çıkan larvaları meyve içine girmeden önce öldürmektir. Bunun için kışlayan ve yazlık döllerin ergin çıkış ve uçuş süresi ile yumurtaların bırakılması ve açılışlarının izlenmesi gerekir.
Kimyasal Mücadelede Kullanılacak İlaçlar ve Dozları: İl/ilçe Müdürlükleri ve
reçete yazma yetkisi bulunan kişilerce belirlenmelidir.
Yaprak Bitleri
Mayıs ayı sonlarına doğru önce ceviz diplerindki yabancı otlarda sonrada haziran başlarında ceviz yapraklarının altlarında görülür.
Ergin bireyler sarı renkli ve 1.5-2.0 mm boyundadır. Kışı yumurta halinde geçirirler ve ilkbaharda yumurtalardan çıkan bireylerin tamamı dişi bireylerden oluşur.
Çevre koşullarına bağlı olarak bir yılda çok sayıda döl verirler.
Yapraklarda bitki özsuyu ile beslenen yaprak bitleri, ceviz ağaçlarının gelişmesini yavaşlatarak kalite ve verimi olumsuz etkiler. Yaprak biti yoğunluğunun ilkbaharda yükselmesi durumunda meyve iriliğinde bir düşüş görülürken; yaz aylarında görülecek yüksek yaprak biti yoğunluğu, meyve içlerinin buruşmasına neden olmaktadır.
Aynı zamanda salgıladıkları tatlımsı madde nedeniyle fumajin oluşumuna neden olurlar. Tatlımsı yapışkan şıra zamanla yaprak yüzeyini kaplar yaprağın fotosentez yapmasını engeller.
Ağaçlarda karınca faaliyeti varsa mutlaka yapraklarında yaprak bitleri de vardır. Çünkü karıncalar bu tatlımsı sıvılarla beslenirler. Bu beslenme sırasında yaprak bitlerinin yumurtalarını da toprağa taşıyarak yaprak bitlerinin çoğalmalarını sağlarlar.
Mücadelesi: Yaprak biti türlerinin çok sayıda doğal düşmanı bulunmakta ve bunlarla zararlı baskı altına alınabilmektedir.
Ayrıca zararlıya karşı çeşitli ilaçlar kullanılarak mücadele yapılabilir.
